Бұл мақалда екі түрлі адам типінің ерекшеліктері көрсетілген: ақымақ және ақылды.

Бірінші жолда "Ақымақ тойынса, туысқанын танымайды" деп айтылғандай, ақымақ адам тойған кезде, яғни материалдық жағдайы жақсы болып, қуанышқа бөленгенде, ол өзінің туысқандарына, адамгершілік құндылықтарына немқұрайлы қарап, оларды ұмытып кетуі мүмкін. Яғни, материалдық байлық, қуаныш оны адамдар арасындағы қарым-қатынастан, туыстық байланыстардан алшақтады.

Екінші жол "Ақылды тойынса, тәубесінен жаңылмайды" дейді. Бұл жерде ақылды адам тойған кезде, ол өзінің жетістіктерін бағалап, бар жетістіктері мен игіліктері үшін алғыс айтып, тәубе етеді. Яғни, ақылды адам материалдық қуанышқа ие болғанда, оны өзінің моральдық міндеттері мен адамдармен ара-қатынасына әсер етпейтіндей етіп ұстайды.

Сонда, осы мақалда адамның тамақтану, тойыну жағдайы арқылы оның мінез-құлқын, адами қаситеттерін сипаттау айтылған. Ақылды адамның парасатты, түсінікті, ізетті мінезі болса, ақымақ адамның материалдық қуанышқа жеңіліп, моральдық құндылықтарды ұмытып кетуі көрсетіледі.