Бұл мақал қазақ халқында өмірдің өзгеруі мен уақыттың келуіне қатысты айтылатын даналықты білдіреді. "Қара тұяқ қарында жатпас" деген бөлімі, қара тұяқты (мысалы, жылқы) аңның немесе пірдің көңілін бөлетін, оларды мазаламайтын, өзгеше жағдайларға назар аудару қажеттілігін білдіреді. "Мезгіл болмай таң атпас" дегені – уақыттың табиғи ритмі бар, яғни егер белгілі бір мезгіл болмаса, жаңа бастамалар мен өзгерістер болмайды дегенді меңзейді.

Жалпы, мақал өмірдегі уақыттың маңыздылығын, кез келген нәрсенің өз уақытымен келетінін, және дайын болмау немесе уақыты келмей жатып әрекет жасау қажеттілігі жоқтығын көрсетеді. Тіпті, бір нәрсеге асығыстық жасамау керектігін де ескертеді.