Бұл мақалда қазақ халқының даналық ойының көрінісін көреміз. Мақал заманында хан мен би сияқты жоғары адамға бару, оларға жүгіну арқылы өз мүддемізді шешуге тырысуымыздың қажет еместігін меңзейді.

"Барма ханға, өзі келер малға" деген жолда, ханның қажет болмаса, малдың өзі иесіне келетінін айтады. Яғни, егер адамда өмірде әлдебір қажеттілік болса, ол өзімен бірге келеді, оны іздемеген жағдайда да.

"Барма биге, өзі келер үйге" жолында да сол ұғымның жүгірісі. Мәселелер өздігінен шешілуі мүмкін, ал биге бару, яғни шешім қабылдаушыға жүгіну қажет емес деген ой бар.

Негізінен, бұл мақалда "құдай, тағдыр өз жұмысын істейді" деген философиялық ой жатыр. Сондықтан, адам өзінің белсенділігімен емес, кейбір жағдайлардың табиғи ағынымен жете алатынын көрсетеді.