Бұл мақалда адамның білімі мен дағдысының ұрпаққа берілуі туралы сөз болады. Мақал "Атасы жер жырта білмегеннің, баласы тұқым себе білмейді" дейді. Яғни, егер ата-ана белгілі бір іс-әрекетке немесе мамандыққа қатысы жоқ болса, оны ұрпақтары да үйреніп, игере алмайды.

Мысалы, егер ата-ана еңбек етуді, еңбекке қабілеттілікті немесе шығармашылықты үйрете алмаса, балалары да сол тәжірибені алмайды. Бұл, жалпы, білім мен дағдыны, тәрбие мен мәдениеттің отбасында, туыстар арасында берілуінің маңыздылығын көрсетеді. Мақал, сонымен қатар, ұрпақтың болашағы ата-анасының білімі мен тәрбиесіне тікелей байланысты екенін меңзейді.