Бұл мақалда адам өтпелі жағдайларда, басқалардың іс-әрекеттеріне немесе сөздеріне елеулі көңіл бөлмей, өзінің өкпесін айтып, сол арқылы өзін-өзі зиянға ұшырату мәселесі қарастырылған. Яғни, "жаман өкпелеймін деп" дегені, егер адам өзіне жамандық жасап, өкпелей берсе, ол, ақырында, өзінің ұпайынан, яғни "сыбағасынан" құр қалады.

Мақал адамның реніштері мен өкпелерінің бейкүнә туралы шешім қабылдауға әсер етуі мүмкін екендігін әрі мұндай жағдайларда адам өз мүмкіндіктерінен айырылып қалуы ықтимал екенін көрсетеді. Бұл, сонымен қатар, адамдар арасында түсініспеушіліктер тудыруы мүмкін, ал соңында бәрі де өзіміздің қолымызда екенін меңзейді.

Негізінде, намыс, өкпе мен реніш – жеке тұлғаның дамуында, қарым-қатынасында зиянды факторларға айналуы мүмкін. Адамдар тарапынан өкпелеудің орнына, мәселені ашық сөйлесіп, шешу жолдарын іздеу маңыздылығын насихаттайды.