Бұл мақал адамның қартаю процесіне байланысты екі түрлі көзқарасты көрсетеді. "Жақсы қартайса - қазына" деген бөлігі, егер адам дет-дет келген сайын өмірінде жақсы істер жасап, айналасына пайдалы болса, оның өмірі бақытты, нәтижелі болады. Мұндай адамды құрметтейді, оны білмейтіндер де сыйлайды, себебі ол өмір бойы жақсы қасиеттерді жинап, қоғамда өз орнын табады.

Ал "жаман қартайса - сұмырай" дегені, егер адамның өмір бойында жаман әдеттері, дөрекіліктері, теріс іс-әрекеттері болса, қартаю кезінде оның бейнесі де теріс сипатта болады. Мұндай адамды мемлекет әрқашан жек көреді, себебі ол жастарға теріс әсерін тигізеді, және ол қоғамда өмір бойы жинаған теріс қасиеттерімен, қорқынышты дау-дамайларымен танымал болады.

Осылайша, бұл мақалда адамның өмір жолы мен қартаю кезіндегі маңыздылығын, моральдық және этикалық қасиеттердің адам өміріндегі рөлін көрсету арқылы адамның баба, қартайғанынша жинаған ниеті мен іс-әрекеттерінің болашағы туралы қорытынды жасалады.