Мақалдың мағынасы адамның жақсы қасиеттері мен жаман қасиеттері туралы. "Жақсы адам қартайса - қазына" деген бөлшекте, жақсы адам өзінің өмір бойы жинаған тәлім-тәрбиесі, даналығы, тәжірибесі мен өмірлік көзқарасымен қоғамға үлкен пайда әкеледі. Ол өзінің ақылымен, білімімен және кеңестерімен жастарға, әрі қоғамға үлгі болып, әділдік пен ізгілік жолын көрсетеді.

Ал "жаман адам қартайса - қазымыр" бөлімінде, жаман әдеттері мен теріс қасиеттері бар адам қартайғанда, ол өзінің қиындықтары мен реніштерін бірге ала келеді. Осындай адамдар көбіне көңілсіз, қатал, және басқаларға жамандық жасаудан тайынбайды, сол себепті оларға құрмет те, бағалау да болмайды.

Осылайша, мақалда адам өмірінің соңына дейін жаман немесе жақсы адам болып қалыптасуын, сонымен қатар, олардың қоғамдағы орны мен маңызын көрсету арқылы, ізгілік пен жамандықтың нәтижелерін сипаттайды.