Мақалдың мағынасы: бұл сөйлемде біреудің жаман әрекеттеріне (ұрлықтарына) белгілі бір себептермен көнуге мәжбүр болу, бірақ сол адамның қорлауға (қорлық көрсетуге) үйреніп, қабылдауға болмайтыны айтылған.

Яғни, бұл мақалда әрбір адамның абыройы, қадірі, құрметі маңызды екені, тіпті қиын жағдайларда да адамдар өздерінің намысын, арын қорғауға тиіс деген ой жатыр. Мақал қорлыққа, сатқындыққа төзбеу, адамдық қасиеттерді сақтап қалу туралы.