Мақал "Ұйқы өліммен тең" деп айтады. Бұл жерде ұйқының адам өміріндегі маңызы мен оны дұрыс түсіну керектігі туралы айтылады. Ұйқы - адамның демалуы, күш жинауы, қайта қалпына келу процесі. Бірақ, терең ұйқыға кеткен адам уақытша әлемнен оқшауланып, өз іс-әрекетінен, өмірдің шындығынан алыстап кетеді.

Мақалдың астарында, егер адам өмірінде тек ұйқыда болып, айналасындағы қуаныштар мен мәселелерден хабарсыз болса, онда ол өмір сүрудің мәнін жоғалтады. Яғни, ұйқының жағдайы өлімге жақын, өйткені адам өмірдің белсенділігінен, әрекетінен бөлек қалады.

Сондықтан, бұл мақал адамдарды белсенді, өмірге толы болуға, жаңа тәжірибелер мен эмоцияларды сезінуге шақырады. Жауапкершілікпен, белсенді өмір сүру арқылы ғана адам өзінің өмірінің мәнін түсінеді.