Бұл мақалдың мағынасы, адамның өмірінде әр нәрсенің қадірін, әсіресе жақын адамдар мен қажеттілік жағдайларын тек қиындықта немесе қандай да бір жетіспеушілікте ғана түйсінетіні туралы.

Алғашқы жолда «тістем нанның қадірін, тарыққанда білерсің» деп, нанның, яғни азықтың, ол кезде адамның тіршілігі үшін қаншалықты маңызды екенін, қиыншылық келгенде ғана адамның оның қадірін бағалайтынын айтады. Яғни, қолымызда болған нәрселердің қадірін жоғалтып алғанда, біз ғана бағалай бастаймыз.

Екінші жолда «анық достың қадірін, зарыққанда білерсің» дегенде, шынайы достың, яғни қиын жағдайда көмектесетін адамның маңызы мен қадірі тек сол қиындыққа тап болғанда ғана терең түсініледі.

Мақал жалпы өмірдегі құндылықтар мен адамдардың, заттардың маңызын тек қиын сәттерде ғана бағалайтынымызды меңзейді.