Бұл мақалда сыпайылық пен шындықтың маңызы сөз болып отыр. "Сыпайы сырын жасырмас" деген бөлігінде сыпайы, яғни мәдениетті, ізетті адам өзінің нарқын, шынайы сезімдері мен ниеттерін жасыра алмаса, "Пұшық мұрнын жасырмас" деп, пұшық (яғни, күтімсіз, тырнағы шаншылған) мұрынның да көрініп тұратынын айтады.

Негізінде, адам өзіне тән мінез-құлқын, ішкі дүниесін, сезімдерін жасырғысы келсе де, бұл мүмкін емес екенін меңзейді. Демек, шындық пен табиғилық әрдайым көрініп тұрады. Осылайша, мақалада адамның мәжбүрлі түрде өзін өзгертуі немесе жасыруы мүмкін емес екендігі, шындықтың әрқашан ашық болатыны туралы ой айтылады.