Бұл мақал сөз бен адам туралы терең ойлы пікір білдіреді. Алғашқы бөлігі "Сөздің дауылы кетіп, самалы қалды" дегенде, өткір, қатты, тұщы сөздер, дауыс-дауылдардың ортасында мәнді, байсалды және тыныш сөздердің қалатынын меңзейді. Яғни, сөздер мен пікірлердің өткірлігі мен шуы уақыт өте өтеді, ал шын мәніндегі жүрек тереңдігінен шыққан тыныш, ақылды сөздер қалады.

Екінші бөлігі "Адамның жақсысы кетіп, жаманы қалды" дегенде, қоғамда жақсы, ақылды, ізгі адамдардың изоляцияға ұшырауы немесе кете барысын, ал жаман, жағымсыз мінез-құлықтағы адамдардың өмір сүруін білдіреді. Бұл қоғамдағы кейбір қиындықтар мен моральдық тозу туралы хабар береді.

Осылайша, мақалда қоғамдағы іргелі өзгерістер мен адам мінез-құлқының нашарлауы, сонымен қатар шын мәніндегі құндылықтардың маңыздылығы туралы терең ой туындайды.