Бұл мақал "Сойыл жарасы бітер, тіл жарасы бітпес" қазақ халқының дәстүрлі дүниетанымын көрсетеді. Мұндағы "сойыл жарасы" - дене жарасы, ал "тіл жарасы" - сөздермен, яғни, адамдар арасындағы сөздер мен қатынастардан туындайтын психологиялық жаралар.

Мақалдың мағынасы: дене жаралары уақыт өте келе жазылып, сауықса, тілмен айтылған немесе сөзбен жараланған жүрек жаралары ұзақ уақыт бойы жазылмайды. Яғни, адамның жүрегіне тиген сөздер мен ауыртпалықтар адамда терең із қалдыруы мүмкін, оларды ұмыту немесе жою қиын.

Бұл мақал адамның сөздерінің салмағын, сөзбен айтылған жаралардың ауыртпалығын білдіреді. Сонымен қатар, ол адамдар арасындағы қарым-қатынаста мұқият болу керектігін ескертеді, себебі біреуінің жүрегін ауырту оңай, бірақ одан соң оны жазу немесе кешіру қиынырақ.