Мақал "Сақтағаныңды жесең, сағынғаның келер" деп, өткенді бағалап, не нәрсені сақтап, жинақтау қажет екенін білдіреді. Яғни, егер адам өзіне маңызды немесе құнды нәрселерді жинап, сақтаса, ол уақыт өте келе пайда әкеледі. Ал сақталған нәрселерді пайдаланғанда, адамның өткенге деген сағынышы оянады.

Басқаша айтқанда, бұл мақалда өмірде жинаған тәжірибелер мен естеліктердің, қарым-қатынастардың, немесе материалдық заттардың маңызы туралы айтылады. Осындай жинақталған нәрселер адамды қуантады, сағынады, әрі солардың арқасында өткенге оралуға мүмкіндік береді. Мақалдың астарында өткенді бағалау, болашаққа жоспар құру, және өзімізде бар мүмкіндіктерді тиімді пайдалану идеясын ұсынып отыр.