Бұл мақал "Өзін ғана білген ұл, құлағы мен жағын жер" дегенді білдіреді. Оның мағынасы - тек өзінің мүддесін ғана алып, басқалармен қарым-қатынас жасауға бейім емес, тек өз міні және қасиеттері туралы ұғынысы төмен адамдарға қатысты. Мұндағы "құлағы мен жағын жер" тіркесі, адам өзінен басқаларды елемейтін, оларға назар аудармайтын, тек өзінің ойына, пікіріне және әлеміне жабысатын рухани күйді білдіреді.

Яғни, бұл мақал адамның білімсіздігі, өзімшілдігі және жүріс-тұрысындағы таршылықты сынға алады. Адам өзіне ғана шек қойып, кең әлемді байқамайтын болса, ол шектеулі өмір сүріп, даму мүмкіндігінен айрылады.