Мақалдың мағынасы — адам өзінің жақын туыстарына, яғни ағасы, інісі, әпкесі не қарындасы сияқты жақын адамдарға қамқорлық жасап, оларды бағаламайынша, сырттан келген немесе алыстағы адамдарға да сондай қамқорлық көрсете алмайды.

Яғни, әркім өзінің жақындарының қамын ойлап, оларға жақсы, мейірімді көзқараспен қарауы керек, себебі жақын адамдарға деген қарым-қатынас адамды айналасындағы барлық адамдармен жақсы қарым-қатынаста болуына ықпал етеді. Туыстарды, жақындарды қолдау және құрмет көрсету — адамгершілік, адамдық борыш. Бұл мақал адамның қоғамда, отбасыда, туыстар арасында жауапкершілік және қамқорлықтың маңыздылығын атап көрсетеді.