Бұл мақал адамның өмірлік тәжірибесі мен мінез-құлқы туралы ой салады.

"Ораздының кәрісі" дегенде, ораза ұстау, яғни діни тәртіп пен ізгілік жолын ұстанған адамдар туралы айтылады. Олар қартайғанда, өмір бойы жинаған рухани байлығы мен тәжірибесі арқылы қазынаға айналады. Бұл оларға құрмет пен қадір артады.

Ал "Шиырлының кәрісі" деген тіркесте, өмір бойы теріс жолға түскен немесе жаман әдеттерді бойына шоғырландырған адамдардың қартайғанда "қазымыр" болатыны, яғни тумысымен жағымсыз, жеккөрінішті мінез-құлықты қалыптастырып үлгерген адамдар екендігі айтылады.

Мақалдың жалпы мағынасы: әлдебір адамның өмір бойы не зерделегені, не жасағаны, не жинағаны оның өмірінің соңында айқындалады. Жақсылық пен ізгілікті өмір сүрген адам өмір бойы әдептілік, байлық пен құрметке ие болады, ал жаман әдеттері мен теріс мінезі бар адам, керісінше, жеккөрінішті, қазымыр болып, кедейлік пен құрметтің жетіспеушілігін сезінеді.