Бұл мақалдың мағынасы, адамның өмірінде екі маңызды нәрсе бар екенін көрсетеді: біріншісі – Құдайдың берген нығметтері, екіншісі – достардың сыйы мен көмегі.

"Құдайдың бергені қолдануға жақсы" деген бөлігінде, адамға берілген табыс, несібе немесе мүмкіндік, Құдайдың берісі деп түсіндірілген. Адамдар өздеріне келген жақсылықтарды бағалап, шүкіршілік етуі керек.

Ал "Достың бергені мақтануға жақсы" деген бөлімде, достардың жасауына, көмек көрсетуіне немесе сыйлықтарына көңіл бөлінеді. Достық – бұл әлеуметтік қарым-қатынас, ал досқа деген құрмет және оның жасаған жақсылықтарын айту – адамның бірге болғанда өзара сыйластығын көрсетеді.

Осылайша, мақал адамның өміріндегі маңыздылықтарға, яғни рухани және әлеуметтік құндылықтарға назар аударады. Адам өз өмірінде Құдайдың бергеніне де, достарының көмегіне де мән беріп, оларды дұрыс бағалай білу керек деген ойды білдіреді.