Мақалда айтылған ой — адамның сыртқы келбеті мен сұлу болуы тек Алланың қалауымен, яғни табиғи сыйымен байланысты. Ал егер Құдай адамды сұлу етпесе, оның өзі жасаған косметикалық әрекеттері (опа-далап) уақытша, өте өзгермелі болып шығады. Яғни, сыртқы көрініс, әсіресе, жасанды түрде «бұзылған» күндер мен сәттерде, маңызды емес.

Мақалдың терең мағынасы — ішкі сұлулық, адамгершілік қасиеттердің маңызды екенін, ал сыртқы келбет пен сәнділік уақытша екенін, сондықтан нағыз сұлулығы адамның жан дүниесінде екенін білдіреді. Ол сондай-ақ кешегі және бүгінгі сұлулықтардың, көзге көрінетін нәрселердің өткінші екенін, ал нағыз құндылық ішкі дүниеде екенін ескертеді.