Бұл мақал адамның ішкі әлемінің, әсіресе, көңіл-күйінің және адамгершілігінің сыртқы келбеттен немесе табиғи кемшіліктерден маңыздырақ екенін білдіреді. "Көзі соқыр" дегеніміз – физикалық кемістік, ал "көңілі соқыр" – адамның жаны, сезімдері мен адамгершілік қасиеттерінің жетіспеушілігі.

Яғни, егер адамның көзі соқыр болса, ол әлі де адамгершілігімен, мейірімділігімен, сезімдерімен назар аударуды қажет етеді. Ал, көңілі соқыр адам – бұл адамгершілігі, сезімталдығы жоқ, яғни, өзінің немесе басқалардың жағдайына, эмоциясына немқұрайлы қарайтын адам.

Осылайша, мақалдың мағынасы – адамгершілік пен моральдық құндылықтардың физикалық кемшіліктерден артық екендігін, сонымен қатар, жақсы көңіл мен ізгі ниеттің маңызды екенін көрсетеді.