Бұл мақалдың мағынасы – қорқақ, батылсыз немесе өткір әрекеттер жасай алмайтын адамдардың өз қорқыныштарынан немесе әлсіздіктерінен қоршаған ортаға, оның ішінде көршілеріне немесе айналасындағы адамдарға зиян тигізуі мүмкін екендігін білдіреді. Яғни, қорқақ адам өзі қауіптенсе, басқаларды да сол қорқу күйінде ұстап, оларға әсер етуі ықтимал.

Мақал, сондай-ақ, қорқыныштың кейде агрессияға, күш көрсетуге, немесе теріс әсерлерге себеп болатынын көрсетеді. Яғни, қорқып отырған адам, өз алаңдаушылығын басқаларға төкпек болып, оларды үркітеді. Бұл, әсіресе әлеуметтік қарым-қатынастарда және қоғамда орын алатын жағдайларда өзекті мәселе.