Бұл мақалдың мағынасы — ата-анаға, әсіресе әкеге құрмет пен бағыну, оның сөзін тыңдау, оған адал болу — Аллаға, яғни Жаратушыға бағыну ретінде қарастырылады. Яғни, ата-ананың тәрбиесі мен ілімін құрметтеу рухани құндылықтардың бір бөлігі болып табылады.

Ата-ана, әсіресе әке, баланың өмірінде маңызды рөл атқарады, сондықтан оларға сыйластықпен қарау — діннің талап еткен ізгі қылықтарының бірі. Мақал бұл жерде ата-ананың орны мен олардың құқықтарын ерекше атап көрсетеді. Егер бала ата-анасына қарсылық көрсетсе, ол тек ата-анасын емес, сонымен бірге Оның бұйрықтарын орындамаған болып есептеледі.

Осылайша, бұл мақалда ата-анаға деген құрмет пен бағыну — рухани және моральдық міндет ретінде ұсынылады.