Бұл мақал әйелдер мен балалардың ашуланған кезде әрекеттерін салыстырады. Оның мағынасы: егер әйел (қатын) ашуланса, ол өзінің сезімдерін ашық айтып, қатты сөздермен реакция білдіреді. Ал бала ашуланған кезде, оның ашу-ызасы көбінесе уақытша және ол өзінің эмоцияларын басқаша көрсетеді, айналасындағылардан кешірім сұрау, бетін қайтару сияқты әрекеттер арқылы мәселеден шығуға тырысады.

Мақалдың астарында адамдардың эмоцияларын білдіру жолдарының әртүрлілігі, сонымен қатар, әйелдердің ашу-ызасын жеткізудегі тікелейлігі мен балалардың эмоцияларымен мәміле жасаудағы нәзіктігі туралы ой айтылады. Мақал сонымен қатар қоғамдағы гендерлік стереотиптерді де көрсетеді, өйткені әйелдер үшін ашу-ызаны білдіру ашық әрі қатты болып қабылданса, балалардың эмоцияларын басқару көбінесе жұмсақ, нәзік жолдармен жүзеге асырылады.