Мақалдың мағынасы - кәрілерге, яғни егде адамдарға, құрмет көрсету барлық жастар мен балалар үшін міндетті әрекет екенін білдіреді. Бұл сөз тіркесі қазақ мәдениетінде үлкендерге деген құрметтің, олардың тәжірибесіне және даналығына ерекше назар аударудың маңыздылығын сипаттайды.

Кәрілер өздерінің өмірлік тәжірибелерімен жастарға үлгі болады, ал жастардың оларды құрметтеуі қоғамның тұрақтылығы мен бірлігін нығайтады. Сонымен қатар, бұл мақалда жастардан кәрілерге қамқорлық жасау, олардың құқықтарын қорғау және оларға көмек көрсету қажеттілігі де айтылып жатыр. Осылайша, жақын ұрпақтардың арасында байланыс пен құрмет орнаса, қоғам да берік әрі сау болады.