Бұл мақал адамның өз-өзіне жауапкершілігі, ақыл-ой, білім туралы айтады. "Айтқан ақыл дарымас" деген сөздер - интеллекті, тәжірибені қабылдай алмаған, өз жолынан тайса, тыңдамайтын адамға қатысты айтылады.

"Алақұйын адам" - бұл даулы, шатасқан, өз ойында тұрақсыз, қайта-қайта өзгеріп отыратын адамды білдіреді. Ондай адамдардың ақылынан тәлім алмайды. "Дамыл таппас, дағдармас" - ол адам тыныштық таба алмайды, үнемі бір күйзеліс, аранда жүреді. "Жығылғанша аранға" дегені, ол адам ақылсыз шешімдер қабылдай берсе, соңында қиын жағдайда қалып, өзіне зиян келтіреді деген мағынада.

Қорытындылай келгенде, бұл мақал ақылды тыңдау, дұрыс жолды таңдау, тұрақтылық пен сенімділік маңызды екенін баяндайды. Ақылды қабылдамайтын, шатасқан адамдар өзін-өзі қиындыққа ұшыратуға бейім деген ойды білдіреді.