Бұл мақалда «адасқан» және «жаңылған» адамдардың жағдайы туралы айтылады. Мақалдың бірінші бөлігінде, "адасқанды артындағысы біледі", яғни, адасқан адамды оның артында келе жатқан, яғни айналасындағы адамдар мен достар түсінеді. Олар оның бағыттан жаңылғанын немесе дұрыс жолды таба алмағанын байқауы мүмкін.

Екінші бөлігінде, "жаңылғанды жанындағысы біледі", яғни, жаңылған адамды оның жанында жүрген, жақын араласқан адамдар таниды. Бұл адамдар оның қателіктерін, түсініспеушіліктерін немесе қиындықтарын байқап отырады.

Мақалдың жалпы мағынасы, адасқан және жаңылған адамдардың жағдайын, олардың қателіктерін әдетте жақын таныстары мен айналасындағы адамдардың жақсы түсінетініне назар аударады. Яғни, біздің қателіктеріміз бен адасуларымызды басқалар жиі байқайды, ал біз кейде өзімізді өзіміз тани алмауымыз немесе дұрыс бағаламауымыз мүмкін.