"Әзіл түбі - зіл" мақалында әзілдің немесе күлкінің өз шегінен асып, кейде ауыр сөздер мен естей алмайтын жағдайларға жеткізіп, ауыртпалық әкелетіндігі айтылған. Яғни, әзіл-оспақтың шедеврі бола отырып, шын мәнінде адамдарды ренжітіп немесе қиын жағдайға қалдырып керек емес.

Бұл мақал адам арасында қарым-қатынас кезінде әзілдің, шутканың, немесе қалжыңның шектен шығуын ескертеді. Әзілдесу жақсы, бірақ уақытында және орнықты болуы керек. Негізінде, адамдардың сезімдерін ескеріп, шектен шықпай әзілдесу қажет. Сонымен қатар, әзілдің арты кейде ауыр сөздер мен түсініспеушілікке алып келуі мүмкін, сондықтан әрқашан абай болу керек екенін білдіреді.