Мақалдың мағынасы – адам немесе бала өз мұң-шерін, қажеттіліктерін білдірмеген жағдайда, оған көмек көрсету немесе қажетті нәрсені беру қиындайтынын білдіреді. Яғни, егер адам не болмаса бала өз еркін білдірмесе, ешкім оның жағдайын түсініп, оған көмектеспейді деген ұғымды тудырады. Бұл мақалды өмірдің әртүрлі салаларында қолдануға болады: мәселен, адамдардың пікірін білдіріп, сөйлесуінің, өз қажеттіліктерін айта білудің маңызды екендігін көрсетеді.