Бұл мақал жетімнің, яғни ата-ана қамқорлығынсыз қалған баланың ауыр жағдайын сипаттайды. "Жетімнің жегені - желім" дегені, оның жеген тәбәрі мен тамақтарының шынайы және сапасыз екенінің белгісі. Желім – бұл нәрсе, негізінде, тамақ емес, яғни жетім баланың кедейшілігі мен мұқтаждығын көрсетеді.

"Ішкені - ірің" дегені, жетім баланың ішетін нәрселерінің де сапасыз, зиянды екенін білдіреді. Ірің – жараның гною, яғни, бұл да жетім баланың өмірінің ауыртпалығын, дағдарыс жағдайында екенін меңзейді.

Осылайша, мақалда жетімдердің өмірлік жағдайы, оларды қоршаған нақтылық, көмекті, қамқорлықты қажет ететіндігі көрсетіледі. Бұл сөздер қоғамның назарын жетім балалардың мәселесіне аудару, олардың құқықтары мен әл-ауқатын қорғау қажеттігін атап өтеді.