Мақал "Жеп тоймаған жалап тоймас" дегеніміз, адамның қызықтары мен қажеттіліктері таусылмайтынын, яғни, кішкентайдан бастап адам тамақтану, рухани немесе материалдық қажеттіліктерін қанағаттандыруды тоқтатса, онда олар ары қарай да тоймаушылық, қанағатсыздық сезімін бастан өткереді дегенді білдіреді.

Басқаша айтқанда, бұл мақалда адамға немесе қоғамға "тойымсыздық" қасиеті берілетіндігі, ал бәрі де шектен тыс талаптарды, дәмді тамақ немесе қымбат заттарды аңсаумен байланысты екені көрсетіледі. Яғни, адамның қанағатсыздығы мен тойымсыздығына, сонымен қатар, өмірдегі шынайы бақытты не нәрсе беретінін түсіну қажеттілігіне назар аударады.

Сондықтан, дәл осы мақал арқылы адамға өз қалауларын, қажеттіліктерін және шүкіршілік жасаудағы маңыздылығын ескерту жағы да бар.