Мақал "Жалғыз бала атқа шапса, шешесі бұтын, әкесі тақымын қысады" дегенді білдіреді. Бұл мақалда ата-аналардың балаларына деген алаңдаушылығы мен қамқорлығын білдіретін метафоралық тілмен жеткізілген.

Мақалдың мағынасы бойынша, жалғыз бала ата-аналарына тұтас өмірден бөтен, олар үшін ерекше. Осылайша, егер баласы қиындықтарға, яғни атқа шауып немесе қандай да бір қауіпті іс-әрекетке барса, оның ата-аналары өздерін қатты мазасызданады. Әкесі мен шешесі балаларының қауіпсіздігі мен болашағы үшін алаңдайды, және олар өздерінің уайымдарын биологиялық реакцияларымен – бұтын, тақымын қысу арқылы білдіреді.

Осылайша, мақалда ата-аналардың балаларын қорғау мен қамқорлығына, сондай-ақ олардың өміріндегі жауаптың қалай қабылдануына қатысты тақырыптар қамтылған. Баланың әрекеті ата-аналардың эмоционалдық жағдайына әсер етеді, бұл сондай-ақ отбасы мүшелері арасындағы күшті байланысты көрсетеді.