Бұл мақалдың мағынасы адамдардың арасындағы айырмашылықтар мен олардың нақты дағдылары, қабілеттері туралы. "Таз - әңгі" дегенде, таз (яғни, жалаңаш), яғни бірнеше кемшілігі бар адамдар туралы айтылып отырса, "соқыр - қиын" дегенде, соқыр адамды еске салып, оның шектеулерін білдіреді.

"Бұйықта бар аз қиық" дегені, біздің зор көрегендігіміз болмаса, айналамыздағы дүниені толықтай көріп, түсінуіміз шектеулі. Демек, әркімнің көретін, түсінетін дүниесі шектеулі, сондықтан барлығы да бір-біріне тәуелді.

Жалпы, бұл мақал адам бойындағы кемшіліктер мен артықшылықтарға, сондай-ақ, өмірде қарапайым адамдардың орнына және өзара қарым-қатынасына назар аударады.