Бұл мақалда екі негізгі ой бар: таршылық пен баршылықтың адам өміріндегі әсері.

1. **Таршылық адамды шынықтырады**: Таршылық, яғни қиындықтар мен тапшылықтар, адамның төзімділігін, еңбекқорлығын арттырады. Адамдар қиын кезеңдерде сабырлы болып, өмірде болып жатқан өзгерістерге бейімделуге, сол арқылы өздерін күшейтуге, шынықтыруға мүмкіндік алады. Таршылық кезінде адамдар өз қабілеттерін, күштерін, мақсатын айқын түсініп, дамуға ынталанады.

2. **Баршылық адамгершілікті ұмыттырады**: Ал баршылық, яғни молшылық пен жеңілдіктер, адамның адамгершілік қасиеттеріне, моральдық құндылықтарына әсер етіп, оларды ұмытуға немесе нашарлатуға әкелуі мүмкін. Тым көп байлық, артықшылықтар кейде адамның эгоизмге, өзімшілдікке бой алдыруына, басқа адамдарды ұмытуына себеп болуы мүмкін.

Жалпы, мақалада айтылған ой — өмірдің қиыншылықтары мен жағдайлары адамды нығайтып, тәрбиелесе, молшылық адамды кейде моральдық тұрғыдан әлсірететінін көрсетеді.