Бұл мақал адамның сыпайылық, әдептілік және адамгершілік қасиеттерінің маңыздылығын көрсетеді. "Сыпайыға өлім бар да, қорлық жоқ" деген тіркестен шығып отырған ой, сыпайы адамның іс-әрекеті мен мінез-құлқы қоғамда құрметтеледі, тіпті қиын жағдайларда да олар абыройын сақтап қалады дегенді білдіреді.

Мақалдың біріншісі "өлім" деп тұрғаны, ешкімнің мәңгілік өмір сүрмейтіні, барлығының өз уақыты келгенде өмірмен қоштасатыны – өмірдің заңдылығы; алайда, сыпайы, әдепті адамдар ешқашан қорлыққа, кемсітушілікке ұшырамайды. Олардың сыпайылығы мен кішіпейілділігі арқасында қоғамда беделге ие болады, әрі өзгелердің құрметіне ие болады.

Сондықтан, бұл мақал адамдарды сыпайы болуға, әдепті түрде қарым-қатынас жасауға, және өз қадір-қасиетін сақтауға шақырады.