Бұл мақалда соқыр мен ақсақ адамның физикалық кемшіліктеріне қарамастан, олардың ішкі қуаты мен өздерінің мүмкіндіктерін, сондай-ақ, қолда бар ресурстарын пайдалануын білдіреді. Соқырдың құлағы — оның есту қабілетінің мықтылығын, ал ақсақтың аяғы — таяғы арқылы өзінің қозғалысын реттеуге, қиындықтарды жеңуге бейім болуын суреттейді.

Мақалдың жалпы мағынасы: әр адам өзінің кемшіліктеріне қарамастан, өмірде алға жылжи алады. Кемшіліктердің орнына, олар өздерінің күшті жақтарын, қабілеттерін және бар мүмкіндіктерін пайдалануға тырысып, қиындықтарды жеңе алады.