Мақалдың мағынасы – адамның немесе қоғамның қауіп-қатер жағдайында берген уәделері мен серттерінің маңызы болмайды. Яғни, егер қандай да бір жағдайдың ауырлығы тым жоғары болса, адамдар берілген уәделерін орындамауы немесе оларды ұмытып кетуі мүмкін. Бұл мақал, негізінен, батылдық, күш қолдану немесе зорлық-зомбылық жағдайында сананың өзгеруін, адамдардың әрекеттерінің алғышартын сипаттайды. Сол себептен, киын сәттерде серттің, уәде мен келісімнің маңызы жоғалады деген ойды білдіреді.