Бұл мақалдың мағынасы: адамның сыртқы көрінісіне (мысалы, сақал, шаш, киім) қараудың орнына, оның ішкі қасиеттері мен ар-ожданын бағалау қажет екенін білдіреді. Яғни, сыртқы сән-салтанатқа, көрініске емес, адамның моральдық және рухани құндылықтарына, адалдық пен ар-ожданға сену керек.

Сақал – сыртқы белгі, ал ар-ождан – адамның шынайы мәні, оның моральдық сипаты. Бұл мақалда адамды бағалау кезінде ішкі дүниесін, қасиеттерін ескеру қажетін меңзейді.