Бұл мақалдың мағынасы, адамның жүрекпен берген сый-сияпаты мен көмегінің әрқашан мәнді, маңызды болатынын білдіреді. "Пейілсіз берген ас кешке жетпес" деген жолда, егер адам бір нәрсені ішінен қиыншылықпен, жылусыз немесе арада теріс сезімдермен берсе, ол сыйлықтың немесе көмектің қадірі болмайды. Яғни, адамның пейілі мен шын жүректен берілуі маңызды.

Ал "Пейілді берген ас естен кетпес" жолы, егер біреу шын пейілімен, көңілмен, қуанышпен берсе, онда ол сыйлық немесе көмек адамның есінде сақталады, оны әрқашан жақсы сөзбен еске алады.

Осылайша, мақал пейіл мен жүректің, ынтымақтастықтың, достықтың маңыздылығын, және сый-сияпаттың қадір-қасиетін жеткізеді.