Бұл мақал қазақ халқының ұлттық философиясы мен тәрбиелік мән-мағынасын айқын көрсетеді. Оның мазмұнына сүйене отырып, жастардың жастық дәурені туралы ой қозғайды.

Мақалдың бірінші бөлігінде «Ораздының баласы, он бесінде баспын дейді» деп, жастардың ерте жастан-ақ өздерін үлкендерше сезінетінін, ересек өмірге қадам басуға асығатынын білдіреді. Бұл жерде он бес жастағы жеткіншектің, яғни жасөспірімнің, ересек өмірдің қиыншылықтарын және жауапкершіліктерін толық түсінбей жатып, биік мақсаттарға, міндеттерге, немесе өмірге құштарлығы туралы сөз болып отыр.

Екінші бөлігінде «Шеразының баласы жиырма бесінде жаспын дейді» деп, Шеразидің (яғни, Хұшыр Әтірді мифтік шындықтардың символы) баласының өмірлік тәжірибесі мен жауапкершілігін түсінген, өзінің жастығын белгілі бір жас шегінде емес, ішкі күй-дағдысына байланысты көрсететінін аңғара аламыз. Яғни, жиырма бес жасында өзін жаспын деп санайтын адам, өмірдің толғақты мәселелеріне, тәжірибелеріне, ойлана отырып, қарап отыр.

Бұл мақалыдан жастардың өсіп, дамып келе жатқан кезеңдеріндегі психологиясы, өмірлік кезеңдерінің мәні, сондай-ақ, үлкендердің жауапкершілікке, өмірлік тәрибеге деген көзқарастары туралы көптеген ой-пікірлер туындайды. Яғни, жас болу мен ересек болу арасындағы айырмашылық, тәуелсіздік пен жауапкершілік жайлы ойлар қауымдастырылады.