Бұл мақалдың мағынасы — өткенді еске алып, оған өкінудің өмірге деген позитивті көзқарасқа кедергі жасайтынын білдіреді. Егер адам өткен өміріндегі қателіктері мен қиындықтарына алаңдай берсе, ол болашақты жоспарлауға және оған дайындалуға уақыты мен күшін жұмсай алмайды.

Керісінше, өткенді қабылдап, одан сабақ алу — болашаққа сенімділікпен қарайтын адамның пайдалы тәсілі. Яғни, шын мәнінде өмірдің өткені туралы ойланудан гөрі, келешекке дайындалып, соған қатысты жоспарлар құру әлдеқайда маңызды. Мақал өмірдің жолында тәжірибе арқылы өсуді және болашаққа бағытталған оптимистік көзқарас ұстауды насихаттайды.