Бұл мақал "Құйрығы - шаян, беті - адам, байқамай сенбе сұмпайыға" адамдардың сыртқы көрінісі мен ішкі мазмұны арасындағы айырмашылықты көрсетеді. Яғни, адам сыртынан жағымды әрі сенімді көрінуі мүмкін, бірақ оның шынайы ниеті мен мейірімі мүлде басқаша, тіпті зиянды болуы мүмкін екенін білдіреді.

Мақалдың мәні - адамның бет-әлпетіне, сыртқы түріне қарап, оның ішкі қасиеттерін бағалауға болмайды. Сол себепті, таныс емес адамдарға немесе олардың сөздеріне сенбей, әрдайым абай болу қажет. Бұл мақал бізге адамдардың шынайы сипаты мен ниетін тереңірек түсінуге шақырады.