"Құдай деген құнықпайды" мақалында діни және моральдық мағынада белгілі бір терең ой жатыр. Бұл мақалды қазақ халқында "Құдай ешқашан адамдардың жамандығы мен күнәсін кешірмейді, бірақ өзінің әділдігі мен мейірімін ешқашан жоғалтпайды" деген ұғымда қолдануға болады.

Мақалдың негізгі идеясы — адам баласының жамандықтарға бейім екендігін, бірақ Құдайдың әрқашан әділ әрі байсалды екендігін көрсетеді. Яғни, адам баласы неғұрлым құныққан, greed (ізгі ниет, жомарттық) пен өзімшілдікке бейім болса, Құдай әрқашан әділеттілікті және мейірімділікті сақтайды. Бұл мақалда ары қарай ойластырып, адамдардың арасындағы қарым-қатынастарда да әділдік, сабырлылық, жомарттық болуы керектігі туралы ойлар туындайды.