Бұл мақалда "хан" – мемлекеттің басшысы, ал "қарашы" – халық, халықтың өкілдері. Мақалдың мағынасы, хан мен қарашы бір-біріне қажет екендігін көрсетеді.

"Хан қарашасыз болмас" дегені, ханның билігі мен беделі халықсыз, қарашыларсыз болмайтынын білдіреді. Яғни, халық ханның қолдаушысы, оның күш-қуатының көзі.

"Дау арашасыз болмас" дегені, даулы мәселелерде атақты, білгір, әділ арашы ("араластырушы") қажет екенін алға тартады. Жауапкершілік пен билік, әділдік жоқ жерде дау-дамайдан құтылу қиын.

Осылайша, мақалды жалпы алғанда, халық пен биліктің өзара байланысы, және дауларды шешуде әділдік пен арашаның маңыздылығын меңзейді. Халық пен билік арасындағы түсіністік пен ынтымақтастық болмаса, қоғамдағы тыныштық та болмайды.