"Хан - қанау, тон - тонау" деген мақал халықтың тарихындағы әлеуметтік және саяси әділетсіздіктерді, әсіресе билік өкілдері мен халық арасындағы қарым-қатынасты білдіреді.

Мұндағы "хан" сөзі халықты басқарушы билеушіні, ал "тон" сөзі - халықтың киімін, мүлігін немесе жалақысын білдіреді. Мақалдың мағынасы бойынша, хан (яғни, билік) халықты қанау, олардың құқықтарын шектеу, ауыр кемшіліктер жасау арқылы жеке мүддесін ойласа, "тон" (яғни, халықтың мүлігі немесе ресурстары) да тонау, яғни, халықтан заңсыз түрде алып қою дегенді білдіреді.

Осы арқылы мақалда билік пен халық арасындағы тепе-теңсіздікті, әділетсіздікті, адамдардың құқығы мен мүдделерінің еленбеуін көрсету мақсат болады. Сонымен қатар, бұл мақалда әлеуметтік әділеттілік, халықтың қамын жеу, биліктің халыққа қызмет ету қажеттігі туралы да ой айтылған.