Бұл мақал достық, адалдық және сенім тақырыбын қозғайды. "Досым, досым дейсің, Нанымды алдап жейсің" деген жолдарда адамның сырттай достасып, шын мәнінде оның мүддесіне, қызығушылығына сай әрекет жасаудың жағымсыздығы көрсетіледі. Мұнда достықтың тереңдігі мен шынайылығына күмән келтіріледі.

"Арпа, бидай піскенде, Досым құрысын дейсің" деген бөлігінде, қиын немесе пайдалы кезеңдерде, шынайы ниет пен адалдық жайында айтылып отыр. Яғни, адам белгілі бір уақытқа дейін ғана достық қарым-қатынаста болады, ал қиындықтар немесе игіліктер пайда болғанда, нағыз бет-бейнесі ашылады.

Негізгі мәні: Дос бола отырып, бір-бірімізге адал болуымыз керек, әйтпесе достықтың шынайылығына күмәнмен қарау керек. Адамның достыққа деген көзқарасын, шыншылдығын және адалдығын көрсете отырып, бұл мақал достықтың қаншалықты бағалы екенін және оның fragile nature-ын білдіреді.