Бұл мақал адамның мейірімі мен жақсы қатынасының, сондай-ақ өздігінен берілмейтін нәрселердің маңызын көрсетеді. Мақалдың мағынасы: "Бермеуге тырысқан адам, кез келген жағдайда, қажеттілігін қанағаттандыру үшін, ақырында, өзгенің көмегіне немесе сыртқы ықпалға бет бұруы мүмкін" дегенді білдіреді.

Мұндағы "бермейін деген құлының" – яғни, өзінде бар нәрсені бермей, аулақ жүруге тырысқан адамдар, ал "жалғыз тайын ұры алар" – олар өзінің қымбат нәрсесін (мысалы, тайын) қорғауға талпынғанымен, көп ұзамай ол нәрсені сырттан келген адам (мысалы, ұры) өзінен ала алады.

Осылайша, мақалымыз адамдардың бір-бірімен жақсы қатынаста болу керек екендігін, беруге дайын болу қажеттілігін және балаларды тәрбиелеу, қолдану, қоғамда өзара ұғым мен байланыс орнату маңыздылығын баса көрсетеді.