Бұл мақалда тәрбие мен баланың қоғамдағы рөлі туралы айтылуда. Мақалдың бірінші жартысы "Балаң өзіңе тартса жұбан" деп, егер бала ата-анасының жақсы қасиеттерін, дәстүрлерін, тәрбие алса, ата-ана мақтаныш сезімімен қуанып, оның тәрбиесіне ризашылық білдіреді. Ал "Қоғамға тартса қуан" дегені, егер бала қоғамға, халыққа пайдалы, жақсы қасиеттерімен танылып жатса, онда ата-ана одан да бақытты әрі қуанышты болады.

Яғни, бала тәрбиесінің екі бағытын көрсетіп тұр: біріншісі – отбасылық тәрбие, екіншісі – қоғамдық ортадағы әсері. Мақалдың түйіні – баланың жақсы тәрбиеленіп, қоғамға пайдасын тигізуі ата-ана үшін үлкен қуаныш.