Бұл мақалдың мағынасы "Егер барар жерің, асың болмаса, онда сапарға шығудың қажеті жоқ" дегенді білдіреді. Яғни, бір нәрсеге дайындық жасамай, алдымен жоспарлаусыз немесе дайындықсыз әрекет ету дұрыс емес.

Мақал адамдарды дайындықсыз, мақсатсыз, және жоспарсыз әрекетке барудан сақтандырады. Ол адамды өз іс-әрекеттерін ойластырып, дайындауға, ресурстар мен мүмкіншіліктерді дұрыс пайдалану керектігін ескертеді. Сөйтіп, өзін-өзі қамтамасыз ету мен алдына мақсат қоюдың маңыздылығын көрсетеді.