Бұл мақалда адамның эмоциялары мен логикалық ойлау қабілеті арасындағы айырмашылық туралы сөз қозғалады. "Ашу - алдында" дегені, кейде адамның ашу-ызаға, эмоцияларына алданып, әрекетке асығыстықпен бара алатынын білдіреді. Ал "ақыл - соңында" дегені, адамның салқынқандылықпен ойлап, әрекет етуі керек екенін көрсетеді.

Яғни, адамның ашуы басым болғанда, олар көбінде дұрыс шешім жасай алмайды, ал ақылмен ойлана отырып, әрекет ету бәрінен маңызды. Мақалдың түпкі мәні - эмоцияға берілместен, ақылмен ойлап, сабырлы болудың қажеттілігін айтады.