Бұл мақалда "арықтың сорпасы" мен "ақымақтың сөзі" арқылы екі түрлі түсінік беріліп отыр.

1. **Арықтың сорпасы дәмсіз**: Арықтың сорпасы, яғни нашар немесе кедейшілік жағдайда дайындалған ас, дәмсіз әрі қуыс болып келеді. Бұл жерде дәмнің жоқтығы, адамның байлығында немесе ресурсында жетіспеушіліктің бар екенін білдіреді. Яғни, кедейлікте, ал толыққанды мәзір болмаған жағдайда, ас та дәмсіз болады.

2. **Ақымақтың сөзінде мән жоқ**: Бұл жерде ақымақ адамның айтқан сөздерінің мағынасыздығы немесе тұжырымдарының мәнінің жоқтығы айтылып жатыр. Тоғысқан, ойланбай айтылған сөздер тыңдаушыға әсер етпейді, олардың құндылығы жоқ.

Мақалдың жалпы мағынасы: Адамның ішкі байлығы мен білімінің жетіспеушілігі, сонымен қатар дәмсіз астың (күңгірт өмір) дәміне немесе ақымақ адамның (білімсіздік) сөздерінің мәніне тең. Яғни, ақылды, білімді адамдардың сөйлеген сөзі мен іс-әрекеті әрдайым мәнді болуы тиіс.